Η κουρκουμίνη είναι ένα ανοιχτό κίτρινο συστατικό που απομονώνεται από το φυτό Curcuma longa L. το οποίο ανήκει στην οικογένεια Zingiberaceae και κατάγεται από τη Νότια Ασία. Στην Ασία έχει χρησιμοποιηθεί από την αρχαιότητα σε παραδοσιακές φαρμακευτικές μεθόδους ενώ σήμερα, χρησιμοποιείται όχι μόνο στη φαρμακευτική αλλά και στη βιομηχανία τροφίμων και καλλυντικών (Meo, Margarucci, Galderisi, & Crispi, 2019; Vollono et al., Nd ). Ουσιαστικά, η κουρκουμίνη είναι η πιο αντιπροσωπευτική πολυφαινόλη που απομονώνεται από τα ριζώματα των φυτών με την πρώτη απομόνωση να έγινε το 1815 (Giordano & Tommonaro, 2019).
Διάφορες βιολογικές ιδιότητες έχουν αποδοθεί σε αυτήν την ουσία. Αντιοξειδωτική δράση, αντιφλεγμονώδης και αντι-αγγειογένεση σε ορισμένα όργανα και ιστούς όπως ο λιπώδης ιστός, ή για παράδειγμα αναστέλλει την ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων που απαιτούνται σε περιοχές για την ανάπτυξη διαφορετικών όγκων (Zhao et al., 2017). Επιπλέον, ανοσορρυθμιστικές ιδιότητες, αντιμικροβιακές, αντιχημικές, αντικαρκινικές, νεφρικές και ηπατοπροστατευτικές υπογλυκαιμικές και αντιρευματικές (Mirzaei et al., 2017). Πολλά περισσότερα άρθρα αναλύουν τις ευεργετικές ιδιότητες της κουρκουμίνης στο δέρμα και νευροεκφυλιστικές διαταραχές (Giordano & Tommonaro, 2019; Vollono et al., N.d.).
Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι η κουρκουμίνη είναι ένα μη τοξικό συστατικό και το ανθρώπινο σώμα μπορεί να ανεχθεί υψηλές ποσότητες χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες. (Meo et al., 2019). Αυτό το γεγονός έχει επίσης αναγνωριστεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Αναφέρεται ότι η μέγιστη ημερήσια κατανάλωση κυμαίνεται από 3mg / Kg έως 4-10gr και σε ορισμένες περιπτώσεις π.χ. υψηλές δόσεις της νόσου μπορεί να οδηγήσουν σε ήπια συμπτώματα όπως ναυτία και πονοκέφαλο (Vollono et al., n.d.). Ορισμένα άρθρα απαριθμούν συγκεκριμένες ποσότητες κουρκουμίνης σε σχέση με συγκεκριμένες καταστάσεις υγείας. Για παράδειγμα, η κουρκουμίνη έχει αναφερθεί ότι είναι αποτελεσματική ως αντιοξειδωτικό και στην αναστολή νευροεκφυλιστικών διαταραχών όταν χορηγείται με 50-200 mg / Kg / ημέρα (Meo et al., 2019)
Ωστόσο, όλες αυτές οι θεραπευτικές ιδιότητες μειώνονται σημαντικά λόγω της χαμηλής βιοδιαθεσιμότητας της κουρκουμίνης στο σώμα, ειδικά μετά τη χορήγηση από το στόμα. Η υδατοδιαλυτότητα είναι χαμηλή, είναι χημικά ασταθής και με γρήγορο μεταβολισμό (Meo et al., 2019). Όσον αφορά τον γρήγορο μεταβολισμό, επιτυγχάνεται μέσω γλυκουρονιδίωσης και θειώσεως με τελική παραγωγή -> μεταβολιτών που έχουν σημαντικά μικρότερη βιολογική δραστηριότητα από την κουρκουμίνη και αποβάλλονται πολύ γρήγορα (Vollono et al., N.d.). Μετά από μια πειραματική διαδικασία σε αρουραίους, όπου τους χορηγήθηκε 1g / kg από του στόματος κουρκουμίνη, διαπιστώθηκε ότι το 60-75% αυτής της ποσότητας απεκκρίνεται από το σώμα μέσω περιττωμάτων και εν μέρει μέσω των ούρων (Mirzaei et al., 2017; Vollono et al. , nd). Η χαμηλή βιοδιαθεσιμότητα αυτής της ουσίας καθιστά δύσκολη την ακριβή μετάφραση των πιθανών θεραπευτικών ιδιοτήτων της από in vitro ευρήματα σε in vivo κλινικές περιπτώσεις (Mirzaei et al., 2017).
(Meo et al., 2019).
Ως εκ τούτου, γίνονται προσπάθειες και έρευνες για την επίλυση του προαναφερθέντος προβλήματος. Οι προσπάθειες περιλαμβάνουν τη χρήση νανοσωματιδίων, λιποσωμάτων, ανοσοενισχυτικών, συμπλεγμάτων μυκηλίων και φωσφολιπιδίων και τεχνολογία φυτοσωμάτων (Mirzaei et al., 2017; Tomeh, Hadianamrei, & Zhao, 2019).
Τα νανοσωματίδια αυξάνουν τη διασπορά του νερού, επομένως, εστιάζουν στο πρόβλημα της μειωμένης υδατοδιαλυτότητας. Μια πειραματική διαδικασία σε ποντίκια έδειξε ότι αυτός ο τύπος κουρκουμίνης ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός στην καθυστέρηση του προκαλούμενου από διαβήτη καταρράκτη (από τη μη διαμορφωμένη κουρκουμίνη μετά από στοματική χορήγηση). Μια άλλη μέθοδος θεωρείται η χρήση λιποσωμάτων, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην απορρόφηση τόσο υδρόφοβων όσο και υδρόφιλων ουσιών και στην περίπτωση της κουρκουμίνης επίσης να ενισχύσουν τη χημική σταθερότητα. Μια τέτοια τροποποίηση στην κουρκουμίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ενδοφλέβια χορήγηση (Mirzaei et al., 2017). Ranzal et al., Σε άρθρο των Mirzaei et al., Το 2017, επισημάνετε ότι η λιποσωμική κουρκουμίνη επιβράδυνε την ανάπτυξη του παγκρεατικού όγκου σε μοντέλο μοσχεύματος ανθρώπου. Επίσης, ορισμένα άλλα βοηθητικά "εργαλεία" μπορούν να αναστείλουν τις μεταβολικές οδούς που είναι υπεύθυνες για την απενεργοποίηση ή την απέκκριση της κουρκουμίνης από το σώμα. Η πιο γνωστή ουσία που ενισχύει τη βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης είναι η πιπερίνη, η οποία δρα αναστέλλοντας τα ηπατικά και εντερικά ένζυμα γλυκουρονιδίωσης με αποτέλεσμα τη βελτιωμένη εντερική απορρόφηση της κουρκουμίνης (Tomeh et al., 2019). Όσον αφορά τα σύμπλοκα μυκηλίων και φωσφολιπιδίων, φαίνεται ότι έχουν την ιδιότητα να ενισχύουν την εντερική απορρόφηση της κουρκουμίνης από 47% σε 56%. Τέλος, όταν μιλάμε για τεχνολογία φυτοσωμάτων, εννοούμε τη μέθοδο σύζευξης φυτοχημικών, όπως η κουρκουμίνη, με φωσφολιπίδια, όπως η φωσφατιδυλοχολίνη, με αποτέλεσμα το σχηματισμό συμπλοκών με μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα στο σώμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω μέθοδοι δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για κουρκουμίνη αλλά και για πολλές άλλες ουσίες στη φαρμακοβιομηχανία (Mirzaei et al., 2017)
(Vollono et al., n.d.)
Μια άλλη προοπτική που θα αναλυθεί στην παρούσα μελέτη αφορά την εντερική μικροχλωρίδα. Πολλές μελέτες υποστηρίζουν ότι οι πολυφαινόλες, όπως η κουρκουμίνη, ασκούν τις ιδιότητές τους μετά από χημικές τροποποιήσεις που πραγματοποιούνται από ένζυμα της εντερικής μικροχλωρίδας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα καταβολικά προϊόντα που είναι πιθανό να απορροφηθούν εύκολα από το σώμα. Επομένως, η σύνθεση της εντερικής μικροχλωρίδας θα επηρεάσει συνεπώς τον βιομετασχηματισμό της διαιτητικής κουρκουμίνης, επομένως, διαφορετικές ευεργετικές ιδιότητες της κουρκουμίνης μπορεί να εμφανιστούν σε διαφορετικά άτομα, λόγω της διαφορετικής σύνθεσης στην εντερική μικροχλωρίδα. Μερικά από τα βακτήρια που μπορούν να καταλύσουν την κουρκουμίνη είναι τα Escherichia coli, Blautia sp., Bifidobacteria longum, Bifidobacteria pseudocatenulaum, Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus casei και άλλα. Μετά τη δράση ενζύμων που προέρχονται από τα βακτήρια, μπορούν να ληφθούν προϊόντα όπως διμεθυλοκουρκουμίνη, διυδροκουρκουμίνη, τετραϋδροκουρκουμίνη κ.λπ. όπου ορισμένοι μπορεί να έχουν βελτιωμένη δραστηριότητα σε ορισμένους τομείς σε σύγκριση με την κουρκουμίνη (Meo et al., 2019).
Τι επίδραση όμως έχει η ίδια η κουρκουμίνη στην εντερική μικροχλωρίδα; Υποστηρίζεται και επιβεβαιώνεται μετά από έρευνα ότι η κουρκουμίνη τροποποιεί την αναλογία μεταξύ ευεργετικών και παθογόνων βακτηρίων στο έντερο, ευνοώντας την ανάπτυξη ευεργετικών έναντι παθογόνων. Επομένως, υπάρχει αύξηση των Bifidobacteria, των Lactobacilli και μείωση των Prevotellaceae, Coriobacterales, Enterobacteria και Enterococci. Επιπλέον, η κουρκουμίνη μειώνει την ποικιλία των βακτηρίων στο έντερο, μειώνοντας συγκεκριμένα είδη που βρέθηκαν ότι σχετίζονται με τον καρκίνο (Meo et al., 2019).
(Meo et al., 2019).
References
Giordano, A., & Tommonaro, G. (2019). Curcumin and Cancer, (Table 1).
Lone, J., Choi, J. H., Kim, S. W., & Yun, J. W. (2016). ScienceDirect Curcumin induces brown fat-like phenotype in 3T3-L1 and primary white adipocytes, 27, 193–202. https://doi.org/10.1016/j.jnutbio.2015.09.006
Meo, F. Di, Margarucci, S., Galderisi, U., & Crispi, S. (2019). Curcumin , Gut Microbiota , and Neuroprotection, 1–14. https://doi.org/10.3390/nu11102426
Mirzaei, H., Shakeri, A., Rashidi, B., Jalili, A., Banikazemi, Z., & Sahebkar, A. (2017). ScienceDirect Phytosomal curcumin : A review of pharmacokinetic , experimental and clinical studies. Biomedicine et Pharmacotherapy, 85, 102–112. https://doi.org/10.1016/j.biopha.2016.11.098
Miyazawa, T., Nakagawa, K., Kim, S. H., Thomas, M. J., Paul, L., Zingg, J., … Azzi, A. (2018). Curcumin and piperine supplementation of obese mice under caloric restriction modulates body fat and interleukin-1 β, 1–9.
Tomeh, M. A., Hadianamrei, R., & Zhao, X. (2019). A Review of Curcumin and Its Derivatives as Anticancer Agents. https://doi.org/10.3390/ijms20051033
Vollono, L., Falconi, M., Gaziano, R., Iacovelli, F., Dika, E., Terracciano, C., … Campione, E. (n.d.). Potential of Curcumin in Skin Disorders, (Figure 1).
Zhao, Y., Chen, B., Shen, J., Wan, L., Zhu, Y., Yi, T., & Xiao, Z. (2017). Review Article The Beneficial Effects of Quercetin , Curcumin , and Resveratrol in Obesity, 2017. https://doi.org/10.1155/2017/1459497