Διάγνωση
Η παχυσαρκία είναι μια χρόνια μεταβολική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από αύξηση των αποθεμάτων σωματικού λίπους. Στην κλινική πράξη ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για την κατηγοριοποίηση υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων και ο πιο συνηθισμένος ορισμός της παχυσαρκίας είναι ο ΔΜΣ ≥30 Kg / m ^ 2
(For, 2007; Yumuk et al., 2015)
Κύριες συστάσεις θεραπείας
Διαιτητικές παρεμβάσεις:
Ένα έλλειμμα θερμίδων 500 kcal/d οδηγεί σε ένα εβδομαδιαίο έλλειμμα ≈3500 kcal που ισοδυναμεί με απώλεια βάρους 0,45 Kg. Ωστόσο, η απώλεια βάρους δεν είναι γραμμική, είναι καμπυλόγραμμη, συνήθως με πιο γρήγορη απώλεια βάρους στο αρχικό στάδιο. Οι θερμίδες είναι ζωτικής σημασίας για το ενεργειακό ισοζύγιο, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι το φαγητό δεν αποτελείται μόνο από θερμίδες και η ποιότητα σε μια διατροφή είναι απαραίτητη. Σημειώστε ότι είναι πολύ σημαντικό να απολαμβάνετε τη διατροφή σας. Παρεμβάσεις όπως οι δίαιτες «πολύ χαμηλών θερμίδων» μόνο υπό ιατρική επίβλεψη.
Σωματική δραστηριότητα:
Αρχικά τουλάχιστον 150 λεπτά/εβδομάδα μέτρια αερόβια άσκηση σε συνδυασμό με 1-3 συνεδρίες/εβδομάδα άσκησης αντίστασης.
Φαρμακευτικές παρεμβάσεις:
Σε ασθενείς με ΔΜΣ> 30 Kg/m^2 ή ΔΜΣ> 27 με συννοσηρότητες.
Χειρουργικές (Βαριατρικές) Παρεμβάσεις:
ΔΜΣ> 35 Kg/m^2 με συνυπάρχουσες συνθήκες
ΔΜΣ> 40 Kg/m^2
Εξετάστε εάν άλλες προσπάθειες απώλειας βάρους αποτύχουν/ απαιτεί δια βίου ιατρική παρακολούθηση.
Παρεμβάσεις Συμπεριφοράς:
Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία
Συντονιστική παρακίνηση
«Αυξήστε το κίνητρο για αλλαγή /Βελτιώστε την αυτο-αποτελεσματικότητα και τις ικανότητες αυτορρύθμισης»
(Bray et al., 2018; Cardoso, Regina and Passos, 2018)
(Yumuk et al., 2015)
Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία:
Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) στοχεύει να βοηθήσει έναν ασθενή να αλλάξει τη γνώση και την κατανόησή του για σκέψεις και πεποιθήσεις σχετικά με τη ρύθμιση του βάρους, την παχυσαρκία και τις συνέπειές της. Επιπλέον, η CBT σηματοδοτεί συμπεριφορές που πρέπει να αλλάξουν για την επιτυχή διατήρηση και απώλεια βάρους (Yumuk et al., 2015).
Η CBT ισχυρίζεται ότι οι θεραπευτικές στρατηγικές που έχουν σχεδιαστεί για να αλλάξουν τις δυσλειτουργικές γνώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε βελτιώσεις στις συμπεριφορές.
CBT: Συνήθως χρησιμοποιείται για τη διατήρηση της αλλαγής συμπεριφοράς, χρησιμοποιώντας εξέχουσες στρατηγικές γύρω από την πρόληψη της υποτροπής και την αυτορρύθμιση (Barrett et al., 2018).
Συστατικά CBT:
Αυτο-παρακολούθηση: καταγραφή τύπου/ποσότητας/θερμίδων τροφίμων-ποτών που καταναλώνονται. Βοηθά στον προσδιορισμό των διατροφικών συνηθειών και στην επιλογή στόχων για τη μείωση της πρόσληψης θερμίδων.
Έλεγχος ερεθίσματος: Οι ασθενείς διδάσκονται πώς να διαχειρίζονται εξωτερικές ενδείξεις (π.χ. μυρωδιά φαγητού, μέρη/γεγονότα που σχετίζονται με φαγητό)
Ρύθμιση στόχου: S.M.A.R.T. στόχους (συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, εφικτοί, ρεαλιστικοί, χρονικά ικανοί).
Επίλυση Προβλημάτων: Οι ασθενείς διδάσκονται πώς να αναλύουν και να ξεπερνούν διάφορες προκλήσεις σχετικά με την τήρηση της διατροφής/στόχων τους. Μαθαίνουν πώς να εντοπίζουν πιθανές λύσεις, επιλέγουν την πιο ελπιδοφόρα και την εφαρμόζουν.
Τεχνικές Γνώσης και Χαλάρωσης
Αυτά τα συστατικά θα πρέπει να αποτελούν μέρος της συνήθους διατροφικής διαχείρισης ή μια δομημένη παρέμβαση.
(Yumuk et al., 2015; Bray et al., 2018)
Ενδιαφέρον είναι:
Μια κοινή παρανόηση μεταξύ ασθενών και κλινικών ιατρών είναι ότι η απώλεια βάρους είναι απλώς θέμα θέλησης. Πολλοί παχύσαρκοι ασθενείς θεωρούν τους εαυτούς τους ως αποτυχημένους (χωρίς δύναμη θέλησης), αλλά τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι χρειάζεται περισσότερο από τη δύναμη της θέλησης. Αντί να σκέφτεστε να αντισταθείτε στον πειρασμό ως δύναμη θέλησης, θα πρέπει να θεωρηθεί ζήτημα διαχείρισης στο που εστιάζει κανείς την προσοχή του.
Ο Mischel et al διεξήγαγε μια σειρά πειραμάτων σε άτομα ηλικίας άνω των 30 ετών. Με βάση αυτήν την έρευνα, προτείνουν 3 στρατηγικές για τη διαχείριση της προσοχής: αποφυγή, απόσπαση προσοχής και αναδιαμόρφωση (π.χ. μετατόπιση της προσοχής από μια δελεαστική πτυχή του ερεθίσματος στις μακροπρόθεσμες συνέπειές του). Οι περισπασμοί όπως η βόλτα πριν από το δείπνο ή η εργασία σε ένα ενδιαφέρον χόμπι πριν τον ύπνο, μπορεί να βοηθήσουν τους ασθενείς να αποφύγουν τις διατροφικές αδιακρισίες. Η εστίαση στον πειρασμό και η προσπάθεια καταπολέμησής του («Δεν θα έχω αυτό το ντόνατ!») Είναι αναποτελεσματική (For, 2007).
Ο πίνακας συνοψίζει τεχνικές συμπεριφορικής θεραπείας για απώλεια βάρους (For, 2007).
References:
Barrett, S. et al. (2018) ‘Integrated motivational interviewing and cognitive behaviour therapy for lifestyle mediators of overweight and obesity in community-dwelling adults : a systematic review and meta-analyses’. BMC Public Health.
Bray, G. A. et al. (2018) ‘The Science of Obesity Management : An Endocrine Society Scienti fi c Statement’, (December 2017), pp. 79–132. doi: 10.1210/er.2017-00253.
Cardoso, E., Regina, S. and Passos, L. (2018) ‘Quality assessment of clinical guidelines for the treatment of obesity in adults : application of the AGREE II instrument Avaliação da qualidade das diretrizes clínicas para o tratamento da obesidade em adultos : aplicação do instrumento AGREE II Evaluación de la calidad de guías clínicas para el tratamiento de la obesidad en adultos : aplicación del instrumento AGREE II’, 34(6). doi: 10.1590/0102-311X00050517.
For, C. R. (2007) ‘Treatment of Obesity’, 82(January), pp. 93–102. doi: 10.4065/82.1.93.
Yumuk, V. et al. (2015) ‘European Guidelines for Obesity Management in Adults’, pp. 402–424. doi: 10.1159/000442721.